افراد غيرواکسينهاى که داراى شرايط دريافت ايمونوگلوبولين ضدکزاز هستند، مىتوانند بهطور همزمان با دريافت ايمونوگلوبولين و واکسن (هريک در يک کفل) عليه اين بيمارى ايمن شوند.
ميزان تأثير واکسن
کزاز درحقيقت درافرادى که بهطور کامل واکسينه شده باشند، عارض نخواهد شد و ميزان بروز آن در اين افراد کمتر از چهار نفر در هر يکصد ميليون نفر مىباشد.
ايمنسازى غيرفعال (پاسيو)
در انسان، تزريق ايمونوگلوبولين ضد کزاز (TIG) عدم وقوع کزاز زا تضمين نمىکند، بهطورى که براساس مطالعههايى که در آمريکا صورت گرفته است، ۵% مبتلايان به کزاز آنهايى هستند که درموقع آسيبديدن بدن، ايمونوگلوبولين ضدکزاز هم دريافت نمودهاند. پادزهرى که در خلال دورهٔ کمون، يا اوايل بيمارى تجويز شود، درواقع بر توکسين فيکسنشده، مؤثر واقع مىشود و ممکن است بيمارى را تحت تأثير، قرار دهد.
جهت ايمنسازى پاسيو، مىتوان از ايمونوگلوبولين انسانى يا سرم ضدکزاز اسبى استفاده نمود، ولى مصرف ايمونوگلوبولين انسانى به دلايل زير، بهتر است:
۱. پادزهر (آنتىتوکسين) انساني، نسبت به نوع اسبي، تمايل کمترى به تشکيل کمپلکسهاى ايمنى که بسرعت دفع مىگردند دارد.
۲. واکنشهاى آنافيلاکتيک شديد و کشندهاى که گاهى بهدنبال تزريق سرم اسبى بروز مىنمايد با پادزهر انساني، بىنهايت نادر بوده، درمورد اخير، به هيچ وجه نيازى به آزمون قبل از تزريق نمىباشد و مىتوان با خيال راحت آن را تزريق نمود. با اين حال توصيه شده است که درموقع تزريق پادزهر حيوانى يا انساني، بايد آدرنالين نيز در دسترس باشد.
۳. ايمنى ناشى از سرم اسبي، گرچه معادل ايمنى حاصل از ايمونوگلوبولين ضدکزاز انسانى است، ولى مدت آن کوتاهتر مىباشد: ايمنى ناشى از سرم انسانى ۳۰ روز و سرم اسبى ۷ تا ۱۰ روز است.
ايمونوگلوبولين ضدکزاز را بايد تنها براى زخمهاى وسيع و آلوده بکار برد و در زخمهاى تميز و سطحي، کاربرد آن موردى ندارد. تزريق ماهيچهاى بموقع ۲۵۰ واحد (يک ويال) TIG بهمدت چهارهفته ايمنى ايجاد خواهد کرد.